Dag 17, 18 en 19: Volgens het boekje, maar niet de planning

Het wordt weer tijd voor een bericht op mijn blog, want er zijn weer een paar dagen voorbij. Nou wordt dit wel een kort bericht, want er is niet veel gebeurd.

Dag 17 (Donderdag): volgens het boekje...

Rustdag...

De donderdag was een hele rustige dag. Ik deed mijn dienst in The Bread Centre. En ook daar was het opvallend rustig (net als de donderdag ervoor) en 's middags was ik vrij. Ik heb er een uitrust middag met mijn boek van gemaakt. De broedersstudenten waren druk bezig voor een tentamen op vrijdag. Het was goed eventjes rust te hebben... maar voelde ook wat dubbel; ik wil nog zoveel... Tegelijkertijd is mijn hoofd helemaal vol...

Dag 18: ...maar niet volgens de planning
Ook deze dag leek volgens plan en rustig te verlopen. Een drukke dag voor The Bread Centre en voor de broedersstudenten een belangrijke dag. Ik begreep van br. Anand dat het het slottentamen kerkhistorie was.

Mijn eigen dag veranderde met de theetijd (16:00 uur). Sekar was er al (buiten een snel voorbijkomen had ik hem nog niet gezien, laat staan gesproken). "Morgen gaat jouw vlucht naar het noordoosten. Ga je dat doen?" Wacht even... die vraag overviel me een beetje, omdat ik het antwoord niet goed wist. Dus dat laatste ze ik ook...

Sekar werd even weggeroepen en toen hij terugkwam zei hij: "dus je gaat niet?" "Dat heb ik niet gezegd; ik weet het niet... Ik heb zulke verschillende verhalen over het noordoosten gehoord" "Dan ga je niet. Ik ga nu de reis annuleren, dat kan nu nog" "In plaats daarvan", zei ik, "wil ik dan wel graag met fr. Alex mee naar Palmaner zondag, zoals fr. Praveen (de provinciaal) al had voorgesteld." "Oké, dan ga ik ook de broeders op de hoogte brengen." En weg was hij. Twee tellen later kwamen br. Alex, br. Pusjparaj (de gardiaan; die had ik de dag ervoor pas ontmoet) en br. Baptist. Die wisten al van de annulering. Fr. Alex vond het prima dat ik meeging "maar ik ga maandag alweer terug. Hoelang blijf jij?" Tja, daar hadden we het nog niet over gehad... Wel vroegen ze me waarom ik niet naar het noordoosten ging. Weer vertelde ik van de wisselende verhalen (van open en vriendelijk tot niet christenvriendelijk). Het verbaasde hen, maar echt ontkennen deden ze noch het een, noch het ander.

Binnen een klein half uurtje was mijn planning geheel anders. Nogal abrupt. De rest van de middag en de avond heb ik zitten bedenken of dit een juiste beslissing was. En of ik wel besloten had. En als ik niet besloten had, wat was dan de reden? In mijn toch al overvolle hoofd door alle emoties en indrukken was daar eigenlijk geen plek voor. Ik 'vluchtte' maar weer in mijn boek.

Na de avondmaaltijd - die weer eens druk was - vond ik geen goed moment om te beginnen over wat Sekar nou had bericht aan Palmaner... Opdat ik weet wat er mee moet. Dat staat dus op mijn to do-lijstje van zaterdag.

Na het eten kreeg ik nog goed bericht van br. Anand. Van te voren had hij zich ontzettend zorgen gemaakt ("je bidt toch wel voor me" - "natuurlijk, bro!") over zijn tentamen, maar hij had er achteraf een "heel goed gevoel over".

Dag 19: (zaterdag) Afronden en inpakken
Vandaag wordt een dag van afronden (de (voorlopig?) laatste dag in The Bread Centre) en inpakken (maar hoeveel en wat?)

Zaterdag is Mariadag...

Vanochtend viel voor het eerst in de kerk de stroom even uit en ook in de refter was er een tijdje geen stroom. Ik had het al wel een paar keer in  The Bread Centre meegemaakt. Moeder Maria stond tijdens de mis mooi in het licht (tot dat uitviel, natuurlijk). Zaterdag is Mariadag.

Morgen zit ik al weer op de helft van mijn tijd hier... Eens kijken wat Palmaner me brengt...